Een wijze les

Ik heb gisteren voor het eerst weer een retourtje Den Helder - Bergen kunnen doen nadat 1.5 week geleden een paar spaken het begaven van mijn rechter voorwiel en er ook een flinke slag in zat.

Nieuwe velg besteld bij Velomobiel, dat leek me het handigst en snelst en deze afgelopen weekend met relatief weinig moeite gemonteerd. Proefritje gemaakt, dat ging goed. Maandagochtend dus weer op stap.

Na 7 km ging het mis. Ik hoorde mijn wiel al gaan aanlopen een kilometertje eerder en toen bij nog een bochtje naar links was het duidelijk dat er iets niet in orde was. Ja hoor, het wiel lag er bijna af. Daar sta je dan in je korte fietsbroek, 2 graden boven nul, 7 uur 's ochtends, 27 km van je bestemming, 7 km van huis, een uur om op je werk te komen en de eerste patiënten die om 8.30 gepland staan. Ik heb me de afgelopen jaren wel eens afgevraagd wat ik zou moeten doen als ik zou stranden in zo'n situatie (het is gelukkig nog maar de tweede keer in 4.5 jaar fietsen met de Quest, alleen die eerste keer, meer dan 4 jaar geleden, had ik geen haast). Ik strandde ter hoogte van een boerderij. Genoeg schuur om mijn Quest in te stallen bedacht ik en aardige boer Theo, die ook nog een kennis bleek te zijn van de fysiotherapeut bij ons in het gebouw in Den Helder, had er geen probleem mee dat ik mijn Quest daar even stalde.

Vrouw gebeld, opgehaald met de auto, gedoucht, omgekleed en vliegensvlug naar Den Helder. Ymte gebeld met de vraag wat ik nu toch fout gedaan kon hebben en toen begreep ik al snel dat het ringetje dat mij was opgevallen bij het vervangen van het voorwiel toch een cruciale functie vervulde, n.l. om te zorgen dat het wiel er niet afloopt. Ik had niet door gehad waar het ringetje vandaan was gekomen en dus het boutje op de wielas gedraaid zonder ringetje. Lekker snugger weer dus.

's Avonds terug naar de boerderij om alsnog het ringetje erop te doen maar toen bleek dat de lager van het wiel toch een beetje ontwricht was waardoor het wiel niet meer goed op de remtrommel wilde passen.

Toen maar weer een nieuwe velg besteld en die eindelijk donderdagavond bij boer Theo op de Quest gezet. Daarna door naar huis, omgekleed, teruggebracht naar de boerderij en de 7 km naar huis met de Quest bijna net zo snel afgelegd als mijn vrouw met de auto. Ymte denkt dat ie de oude nieuwe velg wel kan repararen gelukkig.

En nu doet ie het weer. Ging lekker snel gisteren en lijkt lekkerder te lopen dan ooit (volgens mij heb ik er in het eerste ritje van Dronten naar Bergen al een slag in gereden maar dit nooit goed opgemerkt).

Wijze maar ietwat dure les.